Het reizen door het Zuiden van Vietnam!

Op reis naar Ho Chi Minh en Da Lat..
De eerste weken zijn alweer voorbij. Het weer is echt heerlijk en wat mij opvalt is dat de wegen veel beter zijn, dat maakt het veel comfortabeler om te reizen. Ik heb al een lekker kleurtje gekregen en nee, het is niet ROOD rotzakken! (Marcel /Gertjan Last, Hans/Jelle Visscher, Ruben van Dijk, Peter Norg en de Bou4)…. Voor de mensen die niet begrijpen, mijn vrienden niet mijn regelmatig vuile %^# rooie, vandaar deze quote.

De eerste dagen ben ik Ho Chi Minh (Saigon) verbleven. Het is een gigantische stad, vele malen groter als Hanoi. Daarnaast zie ik in het zuiden veel meer westerse invloeden, er is een Starbucks, Mc Donalds en Burger King. Ik ervaar tevens dat de lokale Vietnamezen hier meer gewend aan buitenlanders, omdat ik niet meer wordt nagekeken of wordt nagewezen. In het centrum van Saigon zijn er enorme flatgebouwen en kan je zien dat het een metropool van Vietnam is. Op de dag van mijn aankomst heb ik niet veel gedaan, beetje relaxen in het park met een boek, heerlijk. De dagen daarna heb ik heel wat ondernomen, ik had het oorlogsmuseum bezocht. Best wel luguber wat de “Vietnamoorlog” met het land heeft gedaan. Daarnaast was er een groot deel geweid aan het wapen “agent orange”. Slachtoffers van dit wapen heb ik verzorgd tijdens mijn project in Hanoi. Ik wist er al aardig wat vanaf, maar toch schokte het mij in welke mate de verminkingen voorkomen.

Ik kwam best wel “messed up” uit dat museum, ik had vervolgens besloten om naar een park dichtbij te gaan. Met dat ik weg wilde gaan ontmoete ik een andere Nederlander, Mark. Hij wilde het museum op dat moment gaan bezichtigen, maar het ging sluiten. Nadat we erachter waren gekomen dat we allebei uit Nederland kwamen, besloten we om de rest van de middag samen een aantal spots te bezoeken in Saigon. Heb genoeg mooie foto’s gemaakt die dag en ben goede vrienden geworden met Mark. Het was geweldig op welke wijze wij erachter kwamen dat we allebei Nederlands waren, mijn reactie was: DUDE! WTF!!! Je bent @#%^*$ Nederlands! In de dagen dat we met elkaar optrokken zijn we goede vrienden geworden, Mark heeft een bijzondere kijk op het leven die mij wel aanspreekt. Daar hebben we goede gesprekken over gevoerd. We hebben besloten dat ik bij terugkomst in Nederland ik een dag mag meelopen met zijn werk. Een vriend voor het leven…

De dag daarna heb ik de Cu Chi Tunnels bezocht. De Cu Chi Tunnels is een netwerk van tunnels wat de Vietcong gebruikte tijdens de Vietnamoorlog. Het is interessant om te zien hoe de leefwijze was in de tunnels tijdens de Vietnamoorlog. Daarnaast heb ik ook door de tunnels heen gekropen, maar ik kwam erachter dat ik te groot was voor de tunnels. Het was geen pretje om met mijn lengte daar doorheen te manoeuvreren. Het was ook wel weer lachen, doordat wij zo sloom waren had de groep ons achtergelaten in de tunnels. Hahahaha en lachen dat we er om moesten. Daaropvolgend heb ik nog geschoten met een wapen, om precies te zijn een M1 Garand en een Carbine. Wat een kracht zit er in die M1 Garand, poeh. Het was wel ultiem om te doen. Ik moest hierbij een aantal maal denken aan mijn zwager Jan, omdat wij regelmatig opscheppen dat wij oud-veteranen zijn uit de Vietnamoorlog, haha!

Vervolgens ben ik met Mark en een aantal vrienden van hem een avond uit geweest in Saigon. En het was een avond om nooit te vergeten. Ik heb wel zo allemachtig veel waterpijp gerookt, dat ik zelfs het idee had dat als ik de volgende dag een scheet zou laten er alleen maar rook uit zou komen. Daarnaast had ik een grote hoeveelheid aan alcohol in mijn lichaam, maar het was het volledig waard.

De volgende ochtend voelde ik mij betrekkelijk fit, ik had een trip geboekt naar de Mekong Delta. Dat is het Vietnam wat je kent van TV, bijvoorbeeld alle kleine waterwegen en de vele begroeiing aan de oever. Het was een georganiseerde tour, maar ik was aan het eind van de dag best teleurgesteld. We werden van de een na de andere “tourist-trap” geleid. Dat vond ik best wel teleurstellend, maar aan de andere kant kun je het verwachten. Ik heb wel een glimp opgevangen van het dagelijkse leven, maar ik was niet tevreden. Volgende keer als ik naar Vietnam wil ik meer tijd uittrekken voor de Mekong Delta.

Diezelfde nacht heb ik de nachtbus genomen naar Da Lat. Eenmaal aangekomen heb ik even wat slaap ingehaald en ben vervolgens de stad gaan verkennen. Nadat ik een aantal musea had bezocht besloot ik nog één laatste musea te bezichtigen, met dat ik mijn scooter wil parkeren wordt ik op mijn schouder getikt. Vervolgens zegt een vriendelijke dames stem, Vincent........? NEE!!! VINCENT! Het waren mijn goede maatjes uit Nederland Denise en Levi, wat toevallig dacht ik! Da Lat is best groot en uiteindelijk tref je elkaar aan bij een klein musea aan, bijna onmogelijk. Die dagen daarna ben ik met ze op pad geweest. We hebben watervallen en musea bezocht samen. Daarnaast hadden we tijdens het bezichtigen van de Tijger Waterval geen toeristen om ons heen. Dit kwam waarschijnlijk, omdat het diep in de bergen lag. Ik heb daar heerlijk gezwommen en als Mr.Miyachi onder de waterval gezeten. Ik kon zo meespelen in de film, The Last Samurai!

Daarnaast heb ik nog één dag Paradise Lake verkent. Beetje rondrijden daar op een privé weg en genieten van de adembenemende uitzichten. Na een tijdje rijden hield de weg er plotseling mee op, ik zag in de verte een beton pad lopen. Vervolgens besloot ik om maar is op verkenning uit te gaan. Na enige tijd lopen schrik ik mij toch de @#$^*&… Opeens is er een olifant aan mijn rechterzijde. Ik zag dat hij een teugel om had en was vastgebonden, maar het was een van de laatste dingen die ik daar verwachte. Ik had er een wat kiekjes van genomen en ben weer op pad gegaan. Ik zag in de verte een restaurant bij een meer. Ik had wat eten besteld en heb daar heerlijk in een hangmat liggen genieten van de rust en het uitzicht op de bergen. Dat is het ultieme vakantiegevoel, een persoonlijke kok die je vlees staat de grillen op je mini BBQ en ondertussen lag ik met een cola in de hangmat in de schaduw, hahahaha! Genieten!

Op één van onze laatste avonden besloten we nog naar een club te gaan in het centrum. Het zag er op het eerste oog prima uit, wij dus naar binnen. Ik was er ook totaal niet gekleed voor met mijn zomerblouse, korte broek en Birkenstocks. We bestelden een drankje en een waterpijp en raakten wat aan de klets met het personeel en elkaar. Na enige tijd beginnen twee van de paaldanseressen aan zo’n paal te hangen en een beetje sensueel te dansen, haha mooi man ouwe reus! Zat ik daar met mijn waterpijp en een biertje beetje kijken naar die vrouwen, ik voelde mij net Rene Van De Gijp.

Al met al kan ik zeggen dat ik Da Lat een hoogtepunt vond. Ik ben een enorm liefhebber van de Vietnamese natuur en de vrouwen zagen er ook natuurlijk ook appetijtelijk uit, hahahaha! Heerlijk man conjo!
Tevens lag Mui Ne op de route, ik besloot Denise en Levi daar nog één keer op te zoeken. Ik heb die dagen daar niet veel gedaan, beetje uitrusten. We hebben wat kleine dingen bezichtigd en zijn nog naar de “Witte Duinen” geweest. Daar heb ik nog rond gecrost op een quad door de duinen. Dat was echt leuk om te doen! We zaten een aantal maal vast in het mulle zand met onze quads, maar we kregen ze er altijd weer uit. Ook al zat ik van top tot teen onder het zand.

Die middag hebben we nog een stuk strand opgezocht. We vonden een strand, geen toeristen en er was een piepklein barretje waar we de hele middag hebben vertoefd. Heb een lange tijd gedobberd in het heerlijk warme water en gezocht naar schelpen. We zijn alle avonden heerlijk uiteten geweest en hebben een aantal clubs opgezocht. Ik vond Mui Ne niet zo heel bijzonder, het is vol met Russen en het is volgestampt met Beach resorts. Niet echt veel Vietnamese cultuur op te doen, maar het leuke was dat ik gezelschap had van Denise en Levi. We zijn in de tijd in Hanoi en het reizen goede vrienden geworden. Het is geweldig om te beseffen in welke hoeveelheid in nieuwe vrienden heb opgedaan.

Ik heb nog lang niet alles verteld van mijn eerste deel van mijn reis door het zuiden, maar ik moet keuzes maken in wat ik vertel. Anders wordt het veel te veel! Binnenkort geef ik jullie deel twee van mijn en die gaat door het Noorden.

Ik ben weer op bezoek geweest in Hué, één van mijn favoriete steden. Ik heb weer genoeg te vertellen!
Ik check jullie weel later, Tam Biet!
Groetjes Vincent! :)