Mijn trip door het noorden van Vietnam!

Masters,

Hier weer een reisverslag! Ik zal in dit reisverslag wat meer vertellen over mijn reis door het noorden van Vietnam! Ik heb nog een aantal dagen in Vietnam voordat ik naar huis ga. De tijd is voorbij gevlogen en ik moet zeggen dat ik er nog helemaal niet aan toe ben om naar huis te gaan. Ik heb hier nieuwe vrienden ontmoet en ben van dit land gaan houden. Soms denk ik wel eens dat ik hier prima voor een jaar zou kunnen leven, maar ik vind mijn leven in Nederland ook best mooi. Ik zal maar eens beginnen te vertellen over mijn reis!

Nadat ik jullie had verteld dat ik naar Mui Ne was gereisd, ben ik vervolgens naar een aantal dagen met de bus naar Nha Trang gegaan. Beide steden lijken veelal op elkaar, veel Beach resorts en een hoop Russen. Hetgeen maakte dat ik ervoor koos om er maar één dag door te brengen en de trein te pakken naar Hué. Ik ben blij dat ik die keuze had gemaakt, de stad Nha Trang vond ik niet zoveel aan. Het deed mij meer denken aan Turkije en Spanje, waar je veel van dit soort gebieden vindt. Na een dag te hebben doorgebracht in Nha Trang nam ik een dertien uur durende trein naar Hué, dit was geen pretje aangezien de softseat in de trein te klein voor mij was. Ik kan je vertellen dat een dertien uur durende treinrit dan aardig lang kan duren.

Eenmaal aangekomen in Hué was het een verademing. Het was de tweede keer tijdens mijn reis dat ik Hué bezocht, het is één van mijn favoriete steden. Persoonlijk vind ik Hué een prachtige stad met veel tradities en ik ervaar het als het “echte” Vietnam. Daarnaast zijn de bergen rondom Hué te prachtig voor woorden. Nadat ik had ingecheckt en wat slaap had gepakt heb ik vervolgens meteen een scooter gehuurd en ben de bergen ingegaan. De resterende dag heb de gehele tijd in de bergen doorgebracht, beetje verkennen en diep de bergen inrijden. Die middag heb dan ook echt iets bizars gevonden!

Nadat ik al een tijd aan het rijden was vond ik groot en oude vervallen billboard, het was door de zon zijn kleur al helemaal verloren. Ik kon nog lichtelijk lezen “Tourist Area” met een pijl naar rechts. Vervolgens besloot ik maar is ook ontdekkingstocht te gaan en die pijl maar eens te volgen. Wat ik vervolgens vond had ik totaal niet verwacht, een totaal verlaten Themapark. Er was een openlucht theater, overdekt theater gebouw met een draak erop gebouwd, een zwembad en vele vijvers die drooggelegd waren. Er was geen persoon te bekennen en er hing een verlaten sfeer. Je kon er zo een horror film opnemen, haha! Na verloop van tijd besloot ik met de zaklamp op mijn mobiel het gebouw te verkennen met een gigantische draak op het dak. Dat was best wel spannend, het was er best donker en er hing een muffe lucht. Vervolgens besloot ik om maar eens af te dalen naar de kelder, ik vond daar een soort ecosysteem met allemaal planten en water. Er kwam ietwat licht door een glazen dak, ik sloop vervolgens daar wat rond. Het was er compleet stil en was er helemaal alleen, na enige tijd zie ik iets plotseling iets bewegen in mijn ooghoek en ik schrik mij het apelazarus. Heel eerlijk sprong ik achteruit en het hart stond ik mijn keel, en wat ik vond gaat je verbazing te boven! Een KROKODIL! Na ik goed keek zag ik dat ik dat hij achter een klein en dun hekje lag, maar ik had het totaal niet verwacht.

De dagen daarna was Lucy ook gearriveerd in Hué, we hebben nog een aantal tempels bezocht en daarnaast ook een tombe die ik zelf ook nog niet had bezocht. Gia Long Tombe, het is één van de mooiste plekken die ik heb gezien in Vietnam. De hele rit met de scooter naar de tombe was al een belevenis. We moesten met onze scooter over een brug rijden gemaakt van watertonnen en stalenplaten, haha! Dat is toch prachtig ouwe reus! We vonden de tombe na verloop van tijd en we waren de enige bezoekers en betaalden een beveiliger van het gebied 50,000 VND zodat hij ons een rondleiding gaf. Het lag aan de rand van de bergen en is nog niet ontdekt door het toerisme, heerlijk. We hebben daar lange tijd doorgebracht, de warmte van de zon, de ligging en de schoonheid van de tombe maakte het tot een hoogtepunt. Ik ben er bang voor dat het binnen een paar jaar wordt opgeslokt door het massatoerisme, Spijtig.

Na een aantal dagen in Hué te hebben doorgebracht ben ik op de scooter naar Hoi An gereden. Hierbij ben ik over de Hai–Van Pass gereden, dat was erg mooi om te bezichtigen. De mannen van Top-Gear hebben dat ook gedaan tijdens hun trip door Vietnam. Ik herkende zelfs een aantal plaatjes uit de show! Ik had voordat ik de trip maakte vele reizigers ontmoet die dezelfde trip hadden gedaan en waren zeer enthousiast erover. Achteraf moet ik zeggen dat ik het mooi vond, maar het enthousiasme niet deelde. Ik heb daarvoor toch al teveel van Vietnam gezien en moet zeggen dat ik Tam Dao dan vele malen mooier vond! Al met al was het toch een ervaring die ik voor geen goud wilde missen, prachtige foto’s gemaakt!

Na vier dagen in Hoi An te hebben doorgebracht met Lucy, ben ik weer teruggegaan naar Hué per scooter en heb de trein genomen naar Dong Hoi! Dichtbij Dong Hoi bevindt zich de grootste grot ter wereld, Paradise Cave. En ik heb die bezichtigd! Het was een prachtig fenomeen om te bezichtigen, op sommige plaatsen was het plafond tachtig meter hoog! Amai, het ging aardig die de berg in. Het is was ook fijn om wat verkoeling in de grot te zoeken tijdens de warme dagen in Vietnam. Het hele park rondom de berg was typisch Vietnam, heb daar nog een lange tijd rondgereden en foto’s en video’s gemaakt. De stad Dong Hoi zelf was niet zoveel bijzonders, ik heb daar wel goede vrienden opgedaan, Bert en Walter. En heb daar een tweetal zeer gezellige avonden mee beleeft. Dat maakte de stad Dong Hoi toch wel wat leuker, want er was zelf niet zoveel te beleven.

Vervolgens heb ik de trein gepakt naar Vinh en heb ingecheckt in een vijf sterren hotel. Had één van de beste kamers genomen en heb daar vierentwintig uur doorgebracht in luxe en rust, heerlijk want ik had het even nodig. De stad Vinh zelf had niet zoveel bijzonders te bieden. Het was tijdens de Vietnamoorlog volledig platgebombardeerd en na wat ik had gehoord waren er aan het strand vele massage plaatsen met “happy end”. Dus ik ben het hotel niet veel uit geweest.

Na één dag te hebben doorgebracht in Vinh ben ik hierop met de trein naar Ninh Binh gereden. Ninh Binh vond ik een mooie stad. Ik heb daar Tam Coc bezocht en heb daar een prachtige situatie meegemaakt! Het Ecopark van Tam Coc wordt weinig bezocht door toeristen, wat maakte dat ik er vrijwel alleen was. Nadat ik het Ecopark binnenreed en stopte bij een berg om een grot op de top te bezichtigen, kwam er een beveiliger op mij afgerend en gaf een sleutel aan mij. Ik begreep in eerste instantie niet wat hij bedoelde, maar begreep na enige tijd dat het de sleutel van de grot was. Hahahaha! Zoiets kan je alleen in Vietnam meemaken. Het was een belevenis om nooit te vergeten, zelf de stroom aandoen in de grot en het hek openen. Vervolgens bevond ik me in mijn eigen persoonlijke grot! Heerlijk! De grot zelf was best mooi, maar na de Paradise Cave was ik een beetje verwend geworden. Die dagen daarna heb ik in alle rust doorgebracht in Ninh Binh en heb vervolgens de trein genomen naar Hanoi.

Na drie a vier weken vanuit mijn backpack te hebben geleefd was ik het ook wel zat om constant van stad naar stad te verplaatsen. Het brak mij op na verloop van tijd en maakte dat ik minder van de omgeving genieten. Het kwam daardoor perfect uit dat ik weer naar huis kan, naar Hanoi! Het klinkt misschien gek, maar het voelde voor mij als thuiskomen. De trein reed de omgeving van Hanoi en dat voelde enorm goed. Ik kan echt zeggen dat ik verliefd ben geworden op deze stad, het is mijn Vietnamese thuisstad geworden.

Ik ga maar weer eens stoppen want ik ben al enige tijd aan het typen, in mijn volgende verslag zal ik meer vertellen over mijn motorbike-trip die ik heb gemaakt samen met mijn vrienden Chris en Freddy! Daarnaast zal ik wat meer vertellen over wat deze reis voor mij als persoon heeft betekent en gedaan. Ik heb nog een aantal dagen en mijn trip met naar Vietnam komt alweer snel ten einde, ik moet zeggen dat ik nog helemaal niet aan toe ben om naar huis te gaan. Daartegenover staat wel dat ik mijn goede vrienden en familie wel weer kan zien en dat voelt enorm goed. Daarnaast heb ik nog een bruiloften op de planning waar ik wel naar uitkijk….

Tam Biet, Vincent Schilder!