Kota Kinabalu, maar hoe gaan we nu verder?
Door: Vincent Schilder
Blijf op de hoogte en volg Vincent
26 September 2015 | Maleisië, Kota Kinabalu
Inmiddels ben ik alweer aantal dagen in Kota Kinabalu en het bevalt mij prima hier. Na aankomst in Kota Kinabalu ben ik ingecheckt in een backpackers-hostel. Om op via deze wijze een aantal mensen te kunnen ontmoeten. Daarnaast ben ik die middag opzoek gegaan naar een duikorganisatie waar ik mijn duikerbrevet kon behalen, al vrij snel had ik een organisatie gevonden en heb omgerekend voor ongeveer 290,- euro een complete cursus met extra dag fun-diving, prima prijs dacht ik…
Na een goede nacht slaap ben ik fris begonnen aan mijn cursus PADI Open Water Diving. Dit betekende niet dat ik meteen het water inging en aan de slag ging, maar een gehele dag vol met theorie. Tevens was er afsluitend een examen die je moest behalen. Ik moest weer de schoolbanken in, haha! De stof was prima te leren, je kreeg de gehele tijd video’s te zien. Persoonlijk vond ik dit wel prettig, je krijgt meteen een voorbeeld video of simulatie te zien. Daarnaast waren er nog twee Maleisiërs die meededen aan de cursus, Gary en Woei. Het is prettig om je spanning en vragen met elkaar te delen. Daarnaast waren het ook toffe gasten die ik in de afgelopen dagen ben gaan waarderen, zeer vriendelijk en genereuze gozers. Gedurende de dag hebben we ongeveer tussen de zes en zeven uur les gehad en zijn nadien allemaal geslaagd voor examen. Tijdens het examen heb ik wel stiekem twee vragen afgekeken bij mijn buurman, hahaha!
Die avond ben ik alleen de stad gaan verkennen, ik had het idee om naar de bioscoop te gaan. Na heerlijk te hebben rond gestruind over de vismarkt, groentemarkt en de allerlei andere markten; vond ik de bioscoop. Het bleek in een reusachtige “shoppingmall” te zijn gevestigd. Zo bizar om zo’n gigantische shoppingmall te zien waar letterlijk alles te vinden is en alles hyper-deluxe is, de vloeren zijn zo schoon dat je ervan af kan eten. De shoppingmalls zijn uitermate populair onder de Maleisiërs en ze komen dan ook in grote getalen, maakt niet uit welke dag of tijd het is. Ik merk dat ik afdwaal dus we gaan weer verder bij de bioscoop. Na honderdduizend roltrappen vond ik de bioscoop, ook dat is weer super-groot. Echter wat daar ook vond ging mijn fantasie te boven, een gigantische arcade-hall met allemaal verschillend computer games, schietspellen, dansspellen, racespellen en nog veel meer! Master! Ik voelde mij net een kind in een snoepwinkel… Je voelt hem al aankomen, ik heb meteen tien ringgit ingewisseld voor twintig game tokens en ben keihard gaan gamen. Heerlijk, ontspannen…
Op zo’n avond als dat merk je dat veel Maleisiërs gewend zijn om buitenlanders te zien, ik kan rustig over straat lopen of naar de bioscoop gaan zonder nagekeken te worden. Ze zijn zeer vriendelijk en spreken over het algemeen allemaal prima engels in zowel alle steden waar ik ben geweest. Daarnaast hoef ik minder te knokken voor de prijs tijdens het onderhandelen, het gaat er allemaal wel redelijk eerlijk aan toe. Dat is best wel prettig, anderzijds zag ik het onderhandelen in Vietnam als een sport…
Trouwens nog een klein saillant detail, ik typ dit blog in een restaurant onder het genot van een warme brownie, echter tijdens mijn maaltijd zie ik de kakkerlakken over de vloer lopen, typisch Azië. Werelds, Rob de Geus zou hier gillend gek worden “daar word ik niet vrolijk van” of “man man man man man man”… Hahahaha, het smaakt mij er niet minder op.
De dagen daarna ben ik veelal aan het duiken geweest. In het begin was het best wel wennen, het zoute water wat je met momenten in je mond krijgt en alle protocollen wat komt kijken bij het duiken. Echter wat bij zoveel situaties van toepassing is, herhalen, herhalen en nog eens herhalen! Uiteindelijk krijg je het wel onder de knie. Na enig oefening mochten we ook dieper duiken en dat is echt geweldig. De rust onderwater en alle bijzondere zeedieren die je ziet. Echt prachtig. Op een gegeven moment tijdens de eerste diepe duik kwamen een hele grote school vissen tegen, ik zwom ernaar toe en alle vissen omringend mij, ik zag zelfs mijn instructeur en mede-curusisten niet meer! Op dat moment had ik echt het idee dat ik mij in een aflevering van National Geographic Channel bevond of Jacques Cousteau. Tevens nog een Schildpad gezien, Tijgervis, Nemo en zoveel soorten andere zeedieren waarvan ik de naam niet weet! Na drie volle dagen van theorie en duiken was ik uiteindelijk geslaagd voor de cursus en ik mag nu officieel tot 18 meter diepte duiken, wie weet ga ik er in Nederland nog wel wat meer mee doen, ik heb er enorm van genoten!
Echter had ik tijdens mijn eerste duik wat problemen met mijn linkeroor, vrijwel direct tijdens één van mijn eerste duiken. Er kwamen tijdens het druk aanpassing in mijn oren, belletjes met lucht uit mijn linker oor. Dit is vaak geen goed teken, vrijwel direct heb ik dit gedeeld met mijn duik-instructeur. We zijn die dag niet diep gaan duiken, omdat mijn instructeur dit niet verstandig vond. Die avond heb ik een dokter bezocht en zij benoemde dat mijn trommelvlies intact was en ik mijn geen zorgen hoefde te maken. Volgens haar kon ik mijn cursus voortzetten. Die dagen daarna heb ik gewoon gedoken, echter bleven de klachten aanwezig, waardoor ik op eigen initiatief nogmaals de dokter heb bezocht en wat bleek, er zit een kleine scheur onderaan mijn trommelvlies. Echt top dus, niet dus… Vervolgens werd ik verwezen naar een andere kliniek, eenmaal daar werden een tweetal antibiotica voorgeschreven. Daarnaast mocht ik niet meer in contact met vuilwater komen, een douche is alleen goed. Het was even balen, omdat ik noodgedwongen in Kota Kinabalu moet blijven, want ik had nog graag andere steden bezocht. Echter zijn er wel ergere situaties in de wereld en ik moet mij er maar bij neerleggen en het beste ervan maken.
De afgelopen avonden ben ik nog een aantal maal de bioscoop geweest. Daarnaast uiteten geweest met een aantal backpackers die ik had ontmoet in het hostel. Vers gevangen vis besteld aan de kade en laten bereiden, goedkoop en goed van smaak. Daarnaast ook weer gekke dingen gezien op de BBQ bij een restaurant die ik deze week zeker nog een keer ga proberen te eten, gebarbecuede kuiken-embryo, lijkt me wel wat… Hahaha!
Gisteravond heb ik met een aantal vrienden en Maleisiërs wat gegeten en nadien naar de Karaokebar geweest, werelds! Net zoals in Vietnam zijn ze hier net zo fanatiek met karaoke. Natuurlijk houd ik zelf ook wel van karaoke en heb dan ook vele nummers gezongen van de Vengaboys, Whitesnake, Kool en the Gang en nog veel meer! Lekker hard zingen door de microfoon en allemaal mee-bleren, geweldig!
Voor nu wel weer genoeg verteld, spreek jullie snel weer!
Groet,
Vincent
-
26 September 2015 - 15:35
Moksha:
He Vinnie!
Klinkt elke keer weer geweldig hoe jij daar aant genieten bent! Zit duidelijk in je bloed dit soort avontuur. Leuk man om gewoon een beetje freelance dit land te ontdekken. Niet zo fijn van je oor maar ach je luistert toch nooit naar anderen -
26 September 2015 - 15:47
Ans:
Dat is wel jammer van je oor. Misschien kun jeje geld nog voor een gedeelte terug krijgen. Nu maar lekker van andere dingen genieten. -
27 September 2015 - 10:06
Nardus:
Dat klinkt allemaal goed. Lekker genieten en zuinig zijn op je oor! Tot gauw!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley